چرا تابلوی پیکاسو در ایران جنجالی شد؟
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۵۵۲۵
آفتابنیوز :
تشخیصِ اصل بودن یا نبودن یک اثر هنری به ویژه وقتی که در زمان دوری خریداری شده باشد، کار چندان آسانی نیست. بررسیِ این موضوع الزاما پژوهش و بررسی مرمتگران آثار تاریخی و فرهنگی و کارشناسان اصالتسنجی آثار هنری را طلب میکند که با دقت و روشهای مختلفی باید این موضوع را بررسی کنند.
«مرگ دلقک گیتاریست» عنوان اثری از پیکاسو است که با حواشی پیشآمده پیرامون اصل بودنِ آن، از این قاعدهی کلی جدا نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فتحالله نیازی نام پژوهشگری است که یافتههایش نشان میدهد: «این تابلو یک چاپ دستگاهی روی کرباس در حدود ۵۰ سال پیش بوده است.»
نکتهای که موزه ملی ایران نیز در بیانیه خود دربارهی این اثر بر روی آن تأکید دارد: «اثر مورد نظر یک چاپ دیجیتال روی بوم از یکی از آثار معروف پابلو پیکاسو موسوم به مرد دلقک در حال نواختن گیتار است.»
این اظهارات و یافتهها اما به جایِ آنکه به شفاف شدنِ مسائل پیرامون تابلوی پیکاسو کمک کند، سوالات بیشتری را به وجود میآورد. یکی از اصلیترین سوالات پیرامون این اثر نه چندان شناخته شده پیکاسو، این است که چطور میشود درحالی که پیشینهی چاپِ دیجیتالی آثار هنری، به دو دههی اخیر باز میگردد، اثری از پیکاسو که گمان میرود اواخر دورهی پهلوی خریداری شده، چاپ دیجیتالی باشد؟
برای بررسی دقیقتر این موضوع به نظر میرسد که ابتدا باید گذری به پیشینهی چاپ آثار هنری داشته باشیم.
چاپ دستی اثر هنری، نقطهی عطفی در هنرهای تجسمی
سعید باباوند ـ کارشناس چاپ آثار هنری ـ در این زمینه به ایسنا گفته بود: چاپ دستی اثر هنری نقطهی عطفی در تاریخ هنر محسوب میشود که از دوران رنسانس توجه هنرمندان را جلب کرد و از قرن هفدهم توانست تا به عنوان اثر مستقل جای خود را پیدا کند. به این ترتیب هنرمند شروع به تولید نوعی از اثر قابل تکثیر در مقابل اثر یونیک کرد.
آنچه چاپِ دستی اثر هنری را از چاپِ دیجیتال متمایز میکند و در کنارِ اصل اثر به آن ارزش میبخشد، این است که در هنر چاپ دستی خودِ هنرمند چاپکار است و مستقیما کار را چاپ میکند و این یعنی حتی اگر اثری چاپِ دستی باشد بازهم جعلی نیست چراکه تکثیرِ آن به دست خود هنرمند صورت گرفته و در حکم اصلِ اثر است.
درواقع چاپ اثر هنری بازتولید نیست بلکه خودش یک اثر مستقل است و خلق اثر هنری محسوب میشود. به علاوه اینکه حتما تحت اشراف هنرمند و با امضای هنرمند انجام میشود. در حکم نسخه اصلی است و هر هنرمندی خودش میداند با چاپکارش چطور معامله کند. درصد بگیرد، تعدادی از آثار را بگیرد یا امتیاز بفروشد.
شاید هم به جایِ اصل اثر، نسخهی چاپی آن را گذاشته باشند!
در ادامهی بررسی موضوع اصالت اثر پیکاسو در موزه ملی ایران خبرنگار ایسنا با چندین کارشناس اصالتسنجی آثار هنری تماس گرفت اما اغلب آنها به دلایل گوناگون حاضر به مصاحبه دربارهی این موضوع نشدند.
در این میان اما یک کارشناس اصالتسنجی آثار هنری که نمیخواهد نامش فاش شود، با تأیید این موضوع که اثرِ پیکاسو نمیتواند یک نمونهی چاپ دیجیتالی باشد، تأکید میکند که برای اظهار نظر دقیق دربارهی این موضوع باید اصل اثر را ببیند. او در عین حال اظهار میکند: «ما مشابه این کارها را از هنرمندان صاحب نام دنیا داریم. اما اصل آن را نداریم. برخی موزهها از جمله دفتر فرح پهلوی گاهی چون نمیتوانستند کارهای اصل را بخرند، اقدام به خرید آثاری میکردند که به صورت ریپروداکشن چاپ میشدند و پشت آن هم سرتیفیکیت دارد که این نسخه چند از چند است و شمارهی تیراژ، پشت آن قرار دارد. برای مثال ممکن است از هر کاری ۱۵۰ تا چاپ شده باشد.»
او در ادامه بیان میکند: «در اواسط قرن ۱۹ به بعد به دلیل اینکه کارهای هنرمندان صاحبنام، خیلی گران بود، تمام کشورها و موزهها شروع به خرید ریپروداکشنها کردند. باید توجه داشت که در این کارها شمارهی نسخهها فرق میکند؛ یکی نسخهی پنجم و یکی نسخهی پنجاهم را خریداری کرده است. این آثار ریپروداکشنهایی هستند که خریداری شده و اکثرا فکر کردهاند که اصل هستند اما نیست. اثر پیکاسو نمیتواند چاپ دیجیتال باشد و پژوهشگر در این زمینه اشتباه کرده است؛ چراکه پیشینهی چاپ دیجیتالی با این اثر همخوانی ندارد.»
این کارشناس هنر، دربارهی ابعادِ سیاسی تابلوی پیکاسو چنین فکر میکند: «من دربارهی این موضوع که اصل تابلو عوضشده یا نه نمیتوانم اظهارنظری کنم. ما در موزهها امین اموال داریم. باید ببینیم که او چه زمانی کار را تحویل گرفته است و در صورتِ اموال که به وزارت دارایی و اداره کل موزهها میرود چه چیزی نوشته شده است. اگر نوشته شده که اثر اصل بوده و به عنوان اثری از پیکاسو قیمتگذاری شده و قیمتش را میلیون دلاری گذاشتهاند و اصل اثر را تحویل دادهاند، شاید این نظر که به جایِ کارِ اصلی اثر چاپی گذاشتهاند، درست باشد.»
او در عین حال تأکید دارد: «من نمیتوانم تا زمانی که مشخص نشده چه زمانی این کار به موزه تحویل داده شده، چه کسی تحویل داده و بین چند نفر دست به دست شده، کسی را زیر سوال ببرم.»
این کارشناس اصالتسنجی آثار هنری اضافه میکند: «باید دقیقا از مسئول موزه سوال شود که این کار اصلا چه زمانی وارد موزه شده است؟ در زمان پهلوی اول بوده یا پهلوی دوم؟ در صورتی که از این اموال تهیه شده، آیا به عنوان اثر اصلی ثبت شده است؟»
او در آخر جمعبندی میکند: «آن چیزی که مسلم است، این است که کار دیجیتالی نیست. باید مشخص شود که در مشخصات اثر چه چیزی نوشته شده است. اگر زمان تحویل کار بعد از انقلاب باشد، روی کار رنگ گذاشتهاند و خواستهاند که به عنوان اثر اصل بفروشند اما اگر قبل از انقلاب باشد، کار ریپروداکشن است و بازهم چاپ دیجیتالی نمیتواند باشد.»
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: پیکاسو موزه ملی ایران چاپ دیجیتالی عنوان اثر درباره ی اثر هنری اصل اثر موزه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۵۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گسترش همکاریهای فرهنگی هنری ایران و روسیه با محوریت بنیاد رودکی
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، محمد الهیاری مدیرعامل بنیاد رودکی به همراه امیرعباس ستایشگر معاون آفرینشهای فرهنگی هنری و اردوان جعفریان مشاور امور بینالملل این بنیاد دوشنبه دهم اردیبهشت ماه با لیلیا ووتینوا دبیر اول و رایزن فرهنگی و ایوان ریازانوف وابسته فرهنگی سفارت روسیه در ایران پیرامون گسترش فعالیتهای فرهنگی هنری با محوریت بنیاد رودکی دیدار و گفتوگو کردند.
در ابتدای این دیدار محمد الهیاری فومنی ضمن خوشآمدگویی، با برشمردن ظرفیتهای هنری کشور روسیه، به توانمندیهای بنیاد رودکی اشاره کرد و گفت: این مجموعه با توجه به جایگاه فرهنگی هنری خود در کشور و با توجه به دارا بودن زیرساختها، تالارهای مختلف و برج آزادی، میتواند محل مناسبی جهت تبادلات فرهنگی هنری بین دو کشور باشد.
مدیرعامل بنیاد رودکی به تجربیات برگزاری برنامههای بینالمللی مشترک با روسیه از جمله حضور ارکستر سمفونیک در جام جهانی ۲۰۱۸، اجرای ارکستر ملی در هفته فرهنگی ایران در روسیه و ... اشاره کرد و گفت: باتوجه به ظرفیتهای بسیار در حوزههای مختلف موسیقایی و هنری در ایران و روسیه، با ایجاد پل ارتباطی و معرفی بنیادهای فرهنگی هنری این کشور که در نوع فعالیت، با بنیاد رودکی همسو هستند میتوان قدمهای مهمی را در عرصه توسعه دیپلماسی فرهنگی و برقراری بیشتر تعاملات فرهنگی هنری برداشت.
لیلیا ووتینوا رایزن فرهنگی روسیه نیز با استقبال از این دیدار و ابراز خرسندی از ظرفیتهای بنیاد رودکی ضمن تشکر از رویکرد این بنیاد و اعلام آمادگی خویش برای توسعه همکاریها در زمینههای مختلف هنری و ابراز تمایل برگزاری برنامههای مشترک، از بررسی و ایجاد راهکارهای گسترش همکاریها در غالب امضای تفاهم نامهها و اجرایی شدن آن خبر داد و افزود: تلاش خود را خواهد کرد که ارگانهای هنری این کشور به جهت همکاری و تبادلات فرهنگی هنری دو طرفه اقدام نمایند.
ایجاد ارتباط و تبادل فرهنگی با بنیادهای هنری روسیه، حضور گروههای طرفین در جشنوارههای معتبر ایران و روسیه، امکان اجرای برنامه برای ارکسترهای سمفونی دوطرف، برگزاری نمایشگاههای مختلف هنری در عرصه تجسمی و دعوت از رهبران میهمان برای ارکستر سمفونیک تهران و برگزاری هفتههای مشترک فرهنگی از دیگر پیشنهادهای الهیاری به رایزن فرهنگی روسیه بود.
انتهای پیام/